شیمی رنگ

شیمی رنگ

رنگ بازتاب نور است و به شکل های مختلفی در می آید. که این بازتابش نور بسیار گسترده است.

همچنین می توان گفت رنگ، تاثیر فیزیکی و روانی است، که پس از برگشت نور از جسم به چشم ما می رسد.

بررسی مواد رنگی از نظر شیمیایی را شیمی رنگ می گویند.

در قدیم رنگها را به رنگهای مصنوعی و طبیعی، گیاهی و غیر گیاهی و غیره دسته بندی می کردند.

ولی در طبقه بندی جدید طبقه بندی بر اساس کارایی رنگها صورت می گیرد، که به دو بخش تقسیم می شود:

۱- رنگدانه ها          ۲- رنگ ها

مورد استفاده ی رنگ ها بیشتر در صنایع نساجی است.

رنگ های بازی نیز از ترکیب آلی یا هیدروکلریدها به وجود می آیند.

همچنین رنگ باز وقتی نمایان می شود به صورت نمک ‌در می آید و رنگ های متل متان، تری فنیل و متیل سبز و غیره جزء رنگ های باز هستند.

رنگ های اسیدی شامل اسیدهای سولفونیک، کربوکسیلیک و نمک های سدیم هستند.

شیمی رنگ

رنگ های اسیدی فقط به کمک گرما جذب الیاف می شوند و هر چه دما بالاتر رود، شدت جذب رنگ به وسیله ی الیاف نیز افزایش می یابد.

پایه ی اصلی رنگ، رزین است که به معنی صمغ کاج است.

بقیه ی اجزا رنگ‌ به وسیله این ماده به یکدیگر و سطوح می چسبند.

کیفیت رنگ نیز به نوع رزین آن بستگی دارد.

به همین علت رنگ های مختلف را بر اساس نوع رزین آن طبقه بندی می کنند.

رنگ ها را برای هر چیزی می توان ‌استفاده‌ کرد.

مثلا در هنر، علایم جاده ای، سرامیک و چینی و غیره. آن ها دارای سه ویژگی هستند:

۱- نوع رنگ (قرمز، زرد، آبی و غیره)
۲- عمق رنگ(کم رنگ و پرنگ بودن)
٣- خالص بودن (شفافیت رنگ)

هنگامی که یک ناحیه ی باریک از طول موجهای نور مرئی به وسیله ی ماده جذب شود رنگ تولید می شود.

به هر مایع، شبه مایع و هر ترکیب صمغ مانندی که زمان عمل کردن، لایه ی نازکی را بر روی جسم جامد می پوشاند رنگ می گویند.

رنگ ها را بیشتر بر اساس ویژگی آن ها و ساختمان ماده ی اصلی آن که شیمی است، دسته بندی می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.