شیمی سبز (شیمی پایدار)

شیمی سبز (شیمی پایدار)

شاخه ای از شیمی و مهندسی شیمی می باشد که هدف آن تمرکز بر روی طراحی محصولات
و فرآیند هایی است که از حداقل مواد خطرناک استفاده شده باشد .
شیمی سبز بر روی کاهش مصرف منابعی که غیر قابل تجدید هستند
و رویکردهای فناوری برای جلوگیری کردن از آلودگی تمرکز دارد،
در سال ۱۹۹۰ با هدف توجه به مشکلات ناشی از آلودگی شیمیایی و کاهش منابع، شیمی سبز به وجود آمد .

دو کشور اروپا و آمریکا در زمینه توسعه این شیمی باهدف حل مسائل زیست‌محیطی شروع به فعالیت کردند.

شیمی‌سبز تاثیر بسیار زیادی در کاهش تاثیر مواد شیمیایی بر سلامت انسان و محیط زیست دارد
و همچنین بسیاری از شرکت ها به این نتیجه رسیدند که دستیابی به اهداف زیست محیطی بسیار ارزانتر میباشد و سودآوری زیادی دارد.

سال ۱۹۹۱ سالی بود که پیشرفت های بسیار زیاد و قابل توجهی برای علم شیمی‌سبز رخداد،
در زمینه تحقیقات دانشگاهی و در زمینه اجرای صنعتی به عنوان مثال می توان به تولید یک حشره کش اشاره کرد
که کم خطر ترین حشره کش شناخته شده بود
به طوری که با تخمیر ارگانیسم های موجود در خاک طبیعی تولید شده بود
و به ۹۰ درصد از حشرات مفید هیچ آسیبی وارد نمی کرد.

شیمی سبز (شیمی پایدار)

شیمی‌سبز برای سلامتی انسان های سواری بسیار زیاد و قابل تعملی دارد از جمله
1-آب تمیز:جلوگیری کردن از ورود مواد شیمیایی و خطرناک به آب نیز باعث به وجود آمدن آب پارک قابل آشامیدن و و مفید می شود.

2- هوای پاک: جلوگیری از انتشار مواد شیمیایی خطرناک به هوا مانع از رسیدن به ریه ها می شود.
3- غذای پاک و ایمن: استفاده از سموم دفع آفات که فقط برای آفات خاص به کار می‌رود
و سرعت تخریب بالا دارند باعث می شود که انسان کمتر در معرض استفاده از مواد شیمیایی قرار بگیرد.

اصول شیمی سبز:
شیمی دانان و مهندسان شیمی با هدف اینکه تاثیر مواد شیمیایی در محیط زیست را کاهش دهند به تحقیق و توسعه شیمی سبز در زمینه های مختلف پرداخته اند.آنها کل چرخه زندگی یک محصول که یا یک فرایند از ابتدا تا موارد مورد استفاده و پایان عمر مفید آن را مورد بررسی قرار می‌دهند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.