شیمی تجزیه

شیمی تجزیه

تجزیه یکی از شاخه های مهم و کاربردی رشته شیمی است و به تحقیق در مورد روشهای شناخت اجزای طبیعی و مصنوعی مواد می پردازد.

که شامل جداسازی، شناسایی و مشخص کردن تعداد نسبی اجزای به وجود آورنده ی یک نمونه از ماده است و نقش مهمی را در پیشرفت علوم متفاوت به عهده دارد.

بنابراین نوآوری فنون جدید تجزیه در شیمی، آن قدر زیاد و سریع است که درنگ و تامل در کشف رویدادهای جدید،

باعث به وجود آمدن فاصله های علمی بسیار زیادی می شود.

در کنترل کیفیت محصولات صنعتی و غیر صنعتی نیز شیمی از جایگاه ویژه ای برخوردار است.

این کنترل کیفیت توسط تجزیه های شیمیایی و به وسیله ی روش های مختلف تجزیه ای به وجود آمده و به تجزیه،

جاسازی و تشخیص یک یا چند ماده شیمیایی می پردازد.

شیمی تجزیه، نقش اصلی را در پیشرفت علوم مختلف به عهده داشته و بیشترین پیشرفت خود را بعد از سال ۱۹۰۰ به دست آورده است.

در آن زمان، تجزیه ابزاری صورت گرفت.

تکنیک های اصلی طیف سنجی هم در ابتدای قرن بیستم کشف شد و تکنیک های پرسرعت و دقیقتری به وجود آمدند.

شیمی تجزیه

در کارهای تولیدی نیز  فنون شیمی نقش بسزا و مهمی را ایفا می کند.

که این کنترل کیفیت را تجزیه های شیمیایی به وسیله ی روش های مختلف تجزیه ای به وجود می آورد.

تجزیه در علم شیمی به دو دسته ی کمی و کیفی تقسیم بندی می شوند

که در تجزیه ی کیفی نوع اجزایی که در نمونه و‌جود دارد، مشخص می شود.

ولی در تجزیه ی کمی، اندازه یا غلیظ بودن هر یک از این اجزا تشخیص داده می شود.

کلا آنالیز کیفی بر آنالیز کمی مقدم است.

که اول نوع اجزا و بعد از آن مقدار کمی آن مشخص می شود.

روشهای تجزیه نیز به دو دسته ی قدیمی (کلاسیک ) و روشهای جدید یا دستگاهی تقسیم می شود.

در روش کلاسیک که به روش شیمی تر هم معروف است،

از وسایل چندان پیشرفته و به روز استفاده نمی کنند.

ولی در روش دستگاهی سامانه ها و دستگاه های جدید تجزیه و تحلیل نقش اصلی را بازی می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.